زندگی انسان دارای طول،عرض و ارتفاع است؛اغلب ما بهطول آن می اندیشیم،اما آنچه که بیشتر اهمیت دارد،عرض یا چگونگی آن است...!!
امروز را از دست ندهید،آیا ضمانتی برای طلوع خورشیدفردا وجود دارد؟این روزهــــایم به تظاهر می گذرد... تظاهر به بی تفاوتی، تظاهر به بی خیـــــالی، به شادی، به اینکه دیگــــر هیچ چیز مهم نیست... اما . . . چه سخت می کاهد از جانم این "نمایش"
یـ وَقــتـایــے
هـَـسـت کـــﮧ
بـایـــد لـَـم بـِدے یـــﮧ گــوشـــﮧ ...
و جَـــریــاטּ زنـدگـیـت رو فَــقـط مـُـرور کـُـنــے .
ز این تکرار ساعتها از این بیهوده بودنها از این بی تاب ماندنها از این تردیدها نیرنگها شکها خیانتها از این رنگین کمان سرد آدمها و از این مرگ باورها و رویاها پریشانم… دلم پرواز میخواهد!
هر کسی زیبایی منحصر بفرد دارد. هر کسی رویاهایی دارد که دیگران چیزی در موردش نشنیده اند. هر کسی استعدادهایی دارد که مردم به آن توجهی نکرده اند. هر کسی دارای ضعف های درونی پنهان است. هر کسی داستانی ناگفته دارد، پس هرگز با این تصور که سراسر زندگی کسی را می دانید در موردش شروع به پیش داوری و قضاوت نکنید چون احتمالاً واقعیت این است که همه چیز را درباره او نمی دانید.
یادمان باشد همیشه: ذره ای حقیقت پشت هر"فقط یه شوخی بود" کمی کنجکاوی پشت "همینطوری پرسیدم" قدری احساسات پشت "به من چه اصلا... " مقداری خرد پشت "چه میدونم" واندکی درد پشت "اشکال نداره" وجود دارد.
هرکس بااحساس شد خواهدشکست..........................این جواب سادگی است
چشمک مثل چشمک زدن لامپ های کم مصرف که بعدازخاموشی چشمک میزنند ومثل چشمک دخترا وپسرای خیابونی که بایه چشمک خام میشن (اونم درروزروشن جلوی چشم همه) واصلانمیدونن طرف مقابل کیه صدرحمت به لامپ کم مصرف فقط واسه دوستی وخوشگزرانی چشمک میزنن وشماره میدن و ازمدرسه فرارمیکنن تابادوستشون بگردن گشت ارشادوامنیت اخلاقیم میبینن یافرارمیکنن ویایه تعهدمیدن وبازم میرن دنبال هوسشون یه چیزی درباره قیامته که میگه جبرئیل قبل قیامت میاد حیا وحرمت همه رو میبره وازاین جورچیزا حالا همون وقته بریدپارکاروبگردیدببینید چه چوریاس چرادوربرید همین فیسبوک ببینید چه وضیه ولی حیف که دختراوپسرای امروزی نمیدونن ازدواج یادوران نامزدی بهترازدوستی چون میتونی طرفتوبهتربشنای ودرمقابل هوس های شیطانی کنترلش کنی به قول یه آخوندکه روبلوتوث گوشیارفته بود میگفت بچه که به دنیااومد براش جفت انتخاب کنید اینومیگفت تاطرف بایکی باشه ولی اگه بزرگ شدن ازهم خوششون نیومدچی
دوستی از فرنگ برگشته بود ایران. بعد از یکی دو روز رفت تو خیابونای شهر گشتی بزنه و تجدید خاطره کنه. اما یه چیز به شدت اون رو شگفت زده کرده بود: گفت: یعنی این همه زن روسپی تو خیابونای شهر فراوونه ؟! چقدر وضع مملکت خراب شده !
گفتم: اینقدرا هم که تو میگی خراب نیست؛ چرا همچین حرفی میزنی؟
گفت: مثلا این پوتین ها و کفش های پاشنه بلندی که پوشیدن!
گفتم: چه ربطی داره؟
گفت: آخه کفش هایی که این دخترا پوشیدن توی اروپا مخصوص زنای روسپی هستش و این کفش های پاشنه بلند به نوعی معرف کار اونها هست. این پوتین و کفش ها بخاطر ساختاری که دارن منجر به نوعی طرز راه رفتن میشن که چنین تلقی رو در فرد بیننده ایجاد میکنه. گفتم: آخه این دخترا که خیلی هاشون چنین نیتی ندارن؛ یا بخاطر زیبایی می پوشن یا بخاطر مد !
گفت: اون مردی که ظاهر این دختر رو میبینه کاری به باطنش نداره و نیت و دل پاک اون دختر براش هیچ اهمیتی نداره. قبل از اینکه صحبتی بین اونا رد و بدل شده باشه، تیپ و ظاهر اون دختر پیام خودش رو رسونده ...! اصلا خود تولید کننده این کفش و پوتین ها کاربری جنسشون رو با اسمی که روش گذاشتن تعیین کردن.
گفتم: مگه این پوتین ها اسم خاصی دارن؟
گفت: f. u. c. k. me boots
دیگه حرفی برای گفتن نداشتم و سعی کردم بحثو عوض کنم. فقط دلم از این همه بی فکری و ناآگاهی و البته پاکی دخترای شهر سوخت. پیش خودم گفتم این که فقط یه پوتین خشک و خالیه؛ پس منظور تولید کنندگان این مانتو های تنگ و کوتاه و چسبان و نازک چیه؟ میخوان دخترای مارو به کجا بکشونن؟